Αντώνης Δούρος, προπτυχιακός φοιτητής Νομικής Σχολής Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.
Το παρόν άρθρο έχει σκοπό να αναδείξει τις αλλαγές τις οποίες ο νόμος 5053/2023 επέφερε στη
σύμβαση υπό δοκιμή. Ο νέος νόμος, κατ’ απαίτηση της Οδηγίας 2019/1152 την οποία μεταφέρει
στο ελληνικό δίκαιο, μειώνει τη δοκιμαστική περίοδο από ένα (1) έτος σε έξι (6) μήνες κατ’ ανώτατο όριο. Παράλληλα, όμως, διατηρεί τη δυνατότητα καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνο χωρίς την τήρηση προθεσμίας και χωρίς υποχρέωση καταβολής αποζημίωση απόλυσης
για διάστημα μέχρι δώδεκα (12) μήνες, όπως προβλεπόταν στο προϊσχύον δίκαιο. Πέραν του
προβληματισμού σχετικά με τη σκοπιμότητα της μείωσης της δοκιμαστικής περιόδου και της ταυτόχρονης διατήρησης των παλαιών ρυθμίσεων περί 12μηνης περιόδου αναμονής για την απόλυση του εργαζομένου, τίθεται και ζήτημα συμβατότητας του νόμου με την προαναφερόμενη Οδηγία.