Πέτρος Μήτσης, αποφοιτος Νομικής Σχολής, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου
Το παρόν άρθρο πραγματεύεται το ακανθώδες και πολυσχιδές ζήτημα της απονομής δικαιοσύνης υπό το πρίσμα της επανορθωτικής προσεγγίσεως. Η επανορθωτική δικαιοσύνη, η οποία τα τελευταία χρόνια βρίσκει όλο και περισσότερους υποστηρικτές, ευελπιστεί να αποτελέσει στο μέλλον το αντίπαλον δέος, η εναλλακτική, απέναντι στα υφιστάμενα, τιμωρητικά συστήματα. Επιδιώκεται η εισαγωγή στην έννομη τάξη μίας νέας έννοιας Δικαίου και αντεγκληματικής πολιτικής, κατά την οποία ο στόχος της Δικαιο-σύνης μετατοπίζεται από την επιβολή κυρώσεων στο δράστη μίας «άδικης» πράξης, στην προσπάθεια για αποκατάσταση της συντελεσθείσας βλάβης και στην αποζημίωση των ατόμων που θίγονται άμεσα από το έγκλημα. Θα επιχειρηθεί, λοιπόν, να γίνει μία ευσύνοπτη παρουσίαση της έννοιας, του ορισμού και των ιστορικών καταβολών της επανορθωτικής προσέγγισης, του επιστημονικού υπόβαθρου κάτω από το οποίο αυτή διαμορφώθηκε και οι βασικές αρχές που τη χαρακτηρίζουν. Τέλος, θα γίνει σύγκριση με τα «κλασικά» συστήματα και θα εξεταστούν επιδερμικώς τα κενά της εν λόγω θεωρίας, αλλά και τα προβλήματα και οι παράγοντες που αποτρέπουν και δυσχεραίνουν το έργο εφαρμογής και θεσμοθέτησής της